poniedziałek, 14 marca 2011

Praktyczne porady dla niedoświadczonych kierowców – cz. I

Pozycja za kierownicą    

     Ze względu na dużą rozpiętość wzrostu i tuszy różnych kierowców większość producentów samochodów przewidziało możliwość regulowania wysokości fotela kierowcy i jego odległości od kierownicy oraz kąta pochylenia oparcia i wysokości zagłówków. W coraz liczniejszej grupie samochodów lepiej wyposażonych, spotyka się także możliwość regulacji kąta pochylenia kierownicy oraz przybliżania kolumny kierownicy do kierowcy. Udogodnienia te mają na celu podniesienie komfortu i maksymalne ułatwienie kierowania pojazdem.

   Po wejściu do pojazdu trzeba od razu ustawić fotel kierowcy do swojej wysokości oraz dostosować pozycję za kierownicą do długości rąk i nóg. Odległość fotela od pedałów sprzęgła i hamulca powinna być tak ustalona, żeby po całkowitym naciśnięciu pedału sprzęgła (do podłogi) lewa noga kierowcy nie była do końca wyprostowana. Jednocześnie odległość ciała kierowcy od kierownicy powinna być tak dobrana, aby koło kierownicy dotykało nadgarstków przy maksymalnie wyprostowanych rękach.      Pozycję tę ustalamy po wygodnym oparciu się na fotelu kierowcy. W razie potrzeby można zmienić kąt pochylenia kierownicy w taki sposób  aby jej górna część nie ograniczała zbytnio widoku przez przednią szybę. Na końcu obiema rękami reguluje się wysokość zagłówka fotela kierowcy w taki sposób, aby poduszka była ustawiona na wysokości centralnej części głowy.
  Po wykonaniu opisanych czynności należy zapiąć pasy bezpieczeństwa i zapewnić sobie dobrą widoczność do tyłu w lusterkach.

Ustawienie lusterek wstecznych

  Przed rozpoczęciem jazdy musimy obowiązkowo ustawić lusterko wsteczne i lusterka boczne. Lusterko wsteczne regulujemy obiema rękami w taki sposób, aby widok w nim obejmował całą tylną szybę. Lusterka boczne należy natomiast ustawić zarówno w pionie, jak i w poziomie w taki sposób aby zapewnić jak największe pole widzenia z boku samochodu. W praktyce polega to na takim przesunięciu lusterek w pionie, aby uzyskać pełne odbicie pojazdu będącego z boku za naszym pojazdem oraz na poziomym odsunięciu lusterek do nadwozia w taki sposób, aby w nich była widoczna jak najmniejsza część nadwozia naszego pojazdu.
  UWAGA:  lusterko wsteczne w większości samochodów posiada możliwość przestawienia go w pozycję nocną, co zapobiega oślepieniu kierowcy przez reflektory jadących z tyłu pojazdów. Do tego celu służy dźwigienka wystająca z dolnej części obudowy lusterka. 

Bezpieczny sposób trzymania i poruszania kierownicą

    Na kursach nauki jazdy zazwyczaj omawia się z kursantami jak należy trzymać ręce na kierownicy, ale prawie nigdy nie mówi się o tym jak powinno się obracać kierownicą w czasie jazdy. Od pierwszego kontaktu przyszłego kierowcy z samochodem i kierownicą zależy jednak bardzo wiele, a przede wszystkim bezpieczeństwo, i dlatego nie można tej sprawy pozostawić przypadkowi albo intuicji kierowcy.
    A więc dla przypomnienia: prawidłowe położenie rąk na kierownicy określone jest na przykładzie  położenia wskazówek na tarczy zegarowej. I tak lewa ręka powinna trzymać kierownicę na wysokości cyfry 9, a prawa na wysokości cyfry 3. Można w uproszczeniu powiedzieć że ręce kierowcy powinny wskazywać godzinę „ za 15 minut trzecia”. Takie położenie gwarantuje kierowcy nie tylko pewny chwyt i możliwość pokonywania łagodnych zakrętów bez konieczności odrywania rąk od kierownicy, ale także pozwala na szybkie i pewne włączanie kierunkowskazów i wycieraczek przy użyciu przełączników, które zamontowane są pod kołem kierownicy po lewej i prawej stronie. Są też zwolennicy trzymania kierownicy nieco wyżej tj. „za 10 minut druga" lecz nie jest to błędem ponieważ wiem z doświadczenia, że takie położenie jest wygodniejsze i mniej męczące przy długotrwałej jeździe poza miastem, a szczególnie w czasie jazdy po drogach ekspresowych i na autostradach. 
    Prawidłowe obracanie kołem kierownicy polega na przestrzeganiu bardzo istotnych następujących zasad:    
* po pierwsze – przy wykonywaniu skrętów w prawo, pierwszy ruch wykonuje ręka prawa poprzez pociągnięcie kierownicy w dół, a przy skrętach w lewo pierwszy ruch należy do ręki lewej. Przy ostrych zakrętach po pierwszym obrocie w dół, druga ręka przejmuje kierownicę kontynuując jej ruch o około pół obrotu, aż samochód wykona skręt. Przy zawracaniu konieczne jest dokręcenie kierownicy aż do oporu, po czym należy przełożyć rękę, która rozpoczynała skręt nad ręką drugą i pociągnąć kierownicę aż do oporu. Trzeba pamiętać, że przy ostrych zakrętach obie ręce nigdy równocześnie nie mogą trzymać kierownicy, a jedynie wykonują nią naprzemienne obroty, mijając się nawzajem w czasie skręcania.
* po drugie – kierownicy nie należy popychać od dołu ku górze z uwagi na brak możliwości precyzyjnego dokręcenia kierownicy do profilu zakrętu. W trakcie popychania kierownicy do góry ręka musi pokonać nie tylko opory w układzie kierowniczym, ale przede wszystkim siłę ciążenia. Poza tym następuje   dużo szybsze zmęczenie mięśni, które wpływa na bezpieczeństwo jazdy.                                                                                                                                        
* po trzecie – nie należy posługiwać się kierownicą w jej dolnej części i starać się na siłę wykonywać jedną ręką zbyt dużych skrętów. Bezpieczniej stosować tzw.” przekładankę” rąk na kierownicy z wykorzystaniem maksimum  ¾ obwodu koła kierowniczego.
*po czwarte – należy unikać sytuacji, w których podczas wykonywania skrętu obie ręce krzyżują się trzymając równocześnie koło kierownicze oraz obracania kierownicy jedną ręką, ponieważ w obu przypadkach może zdarzyć się niekontrolowane zjechanie naszego pojazdu z jezdni co ma zazwyczaj poważne konsekwencje.
    Opisane powyżej metody poruszania kierownicą wymagają jednak wyćwiczenia (najlepiej na pustym placu o wymiarach co najmniej 15x25m), w bezpiecznym miejscu o ograniczonym do minimum ruchu samochodowym. Na placu należy wyćwiczyć kręcenie kierownicą w obie strony w sposób naprzemienny (raz w lewą stronę, a raz w prawą) pamiętając o zachowaniu opisanej zasady kręcenia kierownicą („lewy zakręt” – skręt rozpoczyna lewa ręka od góry kierownicy w dół, a „prawy zakręt”- prawa ręka ciągnie kierownicę w dół). Najskuteczniej można nauczyć się tego przy minimalnej prędkości (na I biegu i bez dodawania gazu) oraz wielokrotnie pokonując trasę w kształcie cyfry 8 - pamiętając o tym żeby wykonywać maksymalne skręty. Można też ustawić na placu pachołki lub stare opony i uczyć się przejeżdżać slalomem między nimi w obie strony. Metoda ta jest bardzo skuteczna i godna polecenia wszystkim kierowcom, którzy mają trudności z nauczeniem się szybkiego kręcenia kierownicą oraz pokonywania ostrych zakrętów zarówno w warunkach ruchu miejskiego, jak i poza nim.                                                                                                                                                                                                        Powodzenia, Charles

Brak komentarzy: